தகதகவென ஜொலிக்கும்
தங்கக் கிரீடம் சுமந்து
சூரியப் பெண்ணவள்
வான் சோலையில் உலவ
எதிர்பட்ட மேகக் காதலனை
கண்டதும் மெல்ல
நாணமதுவும் ஆட்கொண்டு விட
தன் சூரியக் காதலியை
மேகக் காதலன்
ஆரத் தழுவிக் கொள்ள – அவளோ
வெட்கத்துடன் சிறு கீற்றாய்
புன்னகை ஒன்றை உதிர்த்து விட்டு
மெல்ல தன் முகம் மூடிக் கொள்ள
ஆங்கே அரங்கேறுகிறது
அந்திப் பொழுதிலோர்
நிலை மாறாக் காதல் !
நன்றி, வல்லமை மின்னிதழ்
http://www.vallamai.com/?p=46591