சலனமின்றி அமைதியாய்
நதியென நகரும் வாழ்வதில்
காதல் வந்து விழுந்தது -
சிறு கல்லாய் !!!
அதிர்ந்த நீரலையாய்
மனதும் சலனமுற
பிறந்தது பித்து -
காதல் பித்து !!!
எதிர்பார்ப்பு விதையை
தூவி விட்டு
நாளும் வளர்க்கிறார்
காதல் கொடியதனை
வார்த்தை நீரூற்றி
கண்ணும் கருத்துமாய் ….
நட்பெனும் நம்பிக்கை
உரத்தையும் அவ்வப்போது
தூவி விடுகிறார்……..
நட்பா காதலா எண்றெண்ணி
புலம்பித் துடிக்குது
பேதை மனம் …..
நட்பும் காதலும் என்ன
கடையில் வாங்கும்
உப்பும் சர்க்கரையுமா ?
காதல் உப்பாய்க்
கரிக்கிறதென்று கூறி
அதற்கு முலாம் பூசி
நட்பாக்க முனைய வேண்டாம் !!!
எதுவரை செல்லும் இந்த
நட்பு முலாம் பூசிய காதல் ???
No comments:
Post a Comment