மூடிய வாசற் கதவுகளை
அளித்த ஆதாயமாய் நம்முள் இருப்பினும்
ஏனோ மனம் - மறத்தலை விடவும்
நினைப்பதிலேயே மூழ்கி விடுகிறது !
நாளும் இயந்திரமாய் நகரும் வாழ்வுதனில்
மனித மனங்களை நாளும் ஆக்கிரமிப்பவை
நினைவுகளே ! நினைவுகளன்றி வேறொன்றுமிலையே !
நினைக்கும் நினைப்பெல்லாம் நல்லனவாய் இருக்கட்டும் -
நல்லன எண்ணும் மனங்களில்
மகிழ்வும் பொங்கிப் பிரவாகமெடுக்குமே !
நட்பு சுற்றமனைத்தையும்
மகிழச் செய்து மகிழ்ந்திடுமே !
கவிதை அருமை...
ReplyDeleteவாழ்த்துக்கள் சகோதரி...
மனமார்ந்த நன்றிகள் சகோதரரே !
Deleteஅருமை. பாராட்டுகள்...
ReplyDelete//அடியாளத்துள்// ? அடியாழத்துள்....
தங்களது அன்பான பாராட்டுதல்கட்கும், பிழையினை சுட்டிக்
Deleteகாட்டியமைக்கும் நன்றிகள். பிழையினை திருத்தி விட்டேன்.
அருமையான கவிதை ..என் நினைவுகளையும் மீட்டு எடுத்தது... பகிர்வுக்கு மிக்க நன்றி
ReplyDeletehttp://snowwhitesona.blogspot.in/
தங்களது வருகைக்கும் அன்பான கருத்துரைக்கும் மனமார்ந்த நன்றிகள் தோழி.
Delete