சிரிப்பு !

பிறரை மகிழ்விக்க

கண்களில் அரும்பி

உதடுகளில் மலரும்

எழில் நிறை பூ - சிரிப்பூ !

அணி ஆபரணம் தராத

எழில் தனை - கள்ளமிலா

சிரிப்பு அனாயசமாக

வாரித் தந்துவிடும்!

பிறர் உள்ளக் குடம் உடைத்து

அவர்தம் கண்ணீரை தண்ணீராய்

நம் எண்ணச் செடிகளுக்கு

பாய்ச்சாதவரை அழகு - இந்த சிரிப்பு !

கொள்ளையிட்டு கொண்டுவிட

வாய்ப்பே இல்லாதது !

கொடுத்தால் - தானே தேடி வந்து

நம்மை தஞ்சமடையும் சிரிப்பு !

 

 

இவ்வார தினமணி கவிதைமணி பகுதியில் வெளியான கவிதை.